Ένα πολύ μεγάλο χαμόγελο για την Αθηνά

Πηγή

Πόσο συχνά συναντάτε στην Ελλάδα ανθρώπους που δεν αναλαμβάνουν καμία ευθύνη για ό,τι συμβαίνει γύρω τους; Που δεν ήξεραν, δεν κατάλαβαν, δεν είναι αυτοί αρμόδιοι; Ανθρώπους που απλώς κοιτάζουν τη δουλειά τους, αυτό εξάλλου δεν πρέπει να κάνουμε όλοι; Και δεν πειράζει που τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει έτσι, εμείς να είμαστε καλά και να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο. Δηλαδή όχι όλοι μαζί, ο καθένας το δικό του κεφάλι ξεχωριστά, και τα συμφέροντα του πάνω από όλα.

Ύστερα έρχεται μια μέρα που ένα ζευγάρι πηγαίνει σινεμά. Στο ταμείο αγοράζουν ένα κανονικό και ένα φοιτητικό εισητήριο. Στην περίπτωση του δεύτερου γίνεται ένα λάθος: είναι μειωμένο, αλλά όχι όσο προβλέπεται. Το ζευγάρι ωστόσο δεν το αντιλαμβάνεται, και συνεχίζει προς την αίθουσα προβολής.

Εκεί τους πλησιάζει μια υπάλληλος που ελέγχει τα εισιτήρια, τους εξηγεί πολύ ευγενικά ότι το φοιτητικό θα έπρεπε να είναι φθηνότερο, και προσθέτει ότι θα προσπαθήσει να διορθώσει την κατάσταση. Προσέξτε: αυτό συμβαίνει με δική της πρωτοβουλία, χωρίς να της το ζητήσει το ζευγάρι, και φυσικά χωρίς το λάθος να είναι δικό της. Σε λίγα λεπτά η υπάλληλος επιστρέφει ζητώντας το λάθος εισιτήριο, και στη συνέχεια φέρνει το σωστό, μαζί με τη χρηματική διαφορά. Όλα αυτά πολύ γρήγορα, και πριν καν αρχίσει η ταινία.

Η χρηματική διαφορά μεταξύ των δύο εισιτηρίων ήταν πολύ μικρή, η διαφορά όμως που δηλώνει η συμπεριφορά της υπαλλήλου είναι πολύ μεγάλη, και η αξία της δεν μετριέται σε χρήματα. Έτσι είναι οι ελπίδες – και η συγκεκριμένη είναι η μόνη που έχει αυτός ο τόπος.

Πηγή