Ότι και να πει κανείς είναι λίγο. Είχε από τα γλυκά, ήρεμα και καλοσυνάτα πρόσωπα και ήταν από τους σπουδαιότερους κωμικούς που πέρασαν ποτέ από την Ελλάδα.Η κοσμοσυρροή που είχε σήμερα η νεκρώσιμος ακολουθία του αποδεικνύει το τι σήμαινε για όλους εμάς ο Θανάσης Βέγγος.
Ένα παράδειγμα, από την Τελευταία Νανόχηνα – το σημείο που λέει πως όταν ήταν νέος είχε σκοτώσει ένα στρειδοφάγο, και ο δεύτερος τον ακολουθούσε επίμονα, πετώντας και σπαράζοντας για το ταίρι του. Έριξε, συνεχίζει, και στο δεύτερο πτηνό γιατί δεν άντεχε να το βλέπει να βασανίζεται, ύστερα πέταξε το όπλο και τις σφαίρες. Έτσι παράτησε το κυνήγι.
Το συναίσθημα που εκφράζει σε αυτή την σκηνή δεν είναι πόνος μόνο, ούτε θλίψη μόνο, ούτε συγκίνηση μόνο.
Είναι ένα συναίσθημα για το οποίο δεν υπάρχει όνομα. Δε το χωράνε οι λέξεις.
Αυτός ήταν για μένα ο Βέγγος. Ο σημαντικότερος έλληνας ηθοποιός, και ένας από τους σημαντικότερους ευρύτερα. Στο έργο του υπάρχει επίσης μια ιδιοφυής κριτική της έννοιας της εξουσίας, αλλά δεν είναι ώρα τώρα για να επεκταθώ.
Καλωσήλθες Seda!!!! Μου θύμισες και αυτή τη φράση του Gandhi:
"The greatness of a nation and its moral progress can be judged by the way its animals are treated."
Ως προς την σημασία του Gandhi στο θέμα αυτό νομίζω αξίζει να δει κανείς και στους παρακάτω σύνδεσμους - γιατί δεν πρόκειται μόνο για την κακομεταχείρηση και τις δολοφονίες ζώων από άτομα και ομάδες ανθρώπων, αλλά και την αγριότητα που συνιστά η βιομηχανία κρέατος και τα σφαγεία της.
4 σχόλια:
Ότι και να πει κανείς είναι λίγο. Είχε από τα γλυκά, ήρεμα και καλοσυνάτα πρόσωπα και ήταν από τους σπουδαιότερους κωμικούς που πέρασαν ποτέ από την Ελλάδα.Η κοσμοσυρροή που είχε σήμερα η νεκρώσιμος ακολουθία του αποδεικνύει το τι σήμαινε για όλους εμάς ο Θανάσης Βέγγος.
Αντίο και καλό ταξίδι...
Ένα παράδειγμα, από την Τελευταία Νανόχηνα – το σημείο που λέει πως όταν ήταν νέος είχε σκοτώσει ένα στρειδοφάγο, και ο δεύτερος τον ακολουθούσε επίμονα, πετώντας και σπαράζοντας για το ταίρι του. Έριξε, συνεχίζει, και στο δεύτερο πτηνό γιατί δεν άντεχε να το βλέπει να βασανίζεται, ύστερα πέταξε το όπλο και τις σφαίρες. Έτσι παράτησε το κυνήγι.
Το συναίσθημα που εκφράζει σε αυτή την σκηνή δεν είναι πόνος μόνο, ούτε θλίψη μόνο, ούτε συγκίνηση μόνο.
Είναι ένα συναίσθημα για το οποίο δεν υπάρχει όνομα. Δε το χωράνε οι λέξεις.
Αυτός ήταν για μένα ο Βέγγος. Ο σημαντικότερος έλληνας ηθοποιός, και ένας από τους σημαντικότερους ευρύτερα. Στο έργο του υπάρχει επίσης μια ιδιοφυής κριτική της έννοιας της εξουσίας, αλλά δεν είναι ώρα τώρα για να επεκταθώ.
"Man has turned Earth into a hell for animals" Arthur Schopenhauer.
Καλωσήλθες Seda!!!! Μου θύμισες και αυτή τη φράση του Gandhi:
"The greatness of a nation and its moral progress can be judged by the way its animals are treated."
Ως προς την σημασία του Gandhi στο θέμα αυτό νομίζω αξίζει να δει κανείς και στους παρακάτω σύνδεσμους - γιατί δεν πρόκειται μόνο για την κακομεταχείρηση και τις δολοφονίες ζώων από άτομα και ομάδες ανθρώπων, αλλά και την αγριότητα που συνιστά η βιομηχανία κρέατος και τα σφαγεία της.
http://www.peta.org/features/gandhi.aspx
http://www.wfad.org/about/gandhi.htm
Δημοσίευση σχολίου