16.11.2011
Δεν ήταν κάτι σημαντικό. Ένα κρύωμα είχα, με καταρροή και λίγο βήχα, ούτε καν πυρετό. Αλλά μια παιδική μου φίλη, που ξέρει πόση δουλειά έχω, μου ευχήθηκε περαστικά και σιδερένιος, δίνοντας μου ως δώρο την φιγούρα του παραπάνω κυρίου. Στην φωτογραφία τον βλέπετε να στέκεται στην κορυφή της εκτενούς βιβλιογραφίας που χρειάζεται για την δημοσίευση που ετοιμάζω, και να την υπερασπίζεται σθεναρά απέναντι στην κούραση και την πίεση του χρόνου.
Φαίνεται λοιπόν πως αυτή η δημοσίευση θα ολοκληρωθεί σύντομα. Μπορεί να μην είμαι ο Iron Man, αλλά ακόμα κι αν ήμουν δεν θα ήταν αρκετό. Κανείς δεν μπορεί να τα κάνει όλα μόνος του, χωρίς κατανόηση και υποστήριξη. Αλληλεγύη ονομάζεται αυτό, έμπρακτη και ουσιαστική, και δεν μπορώ παρά να αισθάνομαι ευγνώμων που την έχω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου