Μερικές στιγμές μόνο

Μερικές στιγμές μόνο διαρκούν όλα αυτά τα χρώματα, που στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν – είναι ένα ακόμα παιχνίδι που παίζει μαζί μας το φως, κάθε φορά εξίσου απρόβλεπτο, και φαντάζομαι πως για τον ίδιο λόγο και τόσο γοητευτικό. Είναι ένα παιχνίδι χωρίς κανόνες, χωρίς αντίτιμο, και φυσικά χωρίς νικητές και νικημένους. Παίζεται παντού και κάθε μέρα, και ο μοναδικός όρος συμμετοχής είναι ένα οποιοδήποτε ύψωμα – ένας λόφος, ένας ανισόπεδος κόμβος, μια ταράτσα, ή έστω ένα βλέμμα προς τα πάνω. Όλα αυτά την ώρα της δύσης, όπως στο παρακάτω παράδειγμα: στα ανατολικά, τα σύννεφα που συγκεντρώνονται πάνω από τον Υμηττό φωτίζονται ακόμα από τον ήλιο που αρχίζει σταδιακά να υποχωρεί ακριβώς απέναντι τους.

 Αθήνα, 21.09.2011, 19:21 και 19:22

Ύστερα τα χρώματα θα χαθούν, αλλά όχι πριν γίνουν  εκθαμβωτικά: το φως διακρίνεται ακόμα και μέσα στα πυκνά σύννεφα που καλύπτουν τις κορυφές της Πάρνηθας στα βόρεια, εξαπλώνεται σε ολόκληρο τον ουρανό στα δυτικά, και εκτείνεται ακόμα και πάνω από την θάλασσα στα νότια, από το Ελληνικό μέχρι τον Σκαραμαγκά, πριν χαθεί στο σκοτάδι. Και ύστερα χάνεται, με την υπόσχεση να επιστρέψει αύριο για το ίδιο παιχνίδι, που ωστόσο κάθε άλλο παρά ίδιο είναι. Κάθε ημέρα είναι μοναδική, και κάθε  εικόνα της ανεπανάληπτη,  όπως άλλωστε συμβαίνει σε κάθε παιχνίδι που αξίζει τον κόπο να παίζει κανείς. Ακόμα και αν είναι για μερικές στιγμές μόνο – ή μάλλον ακριβώς για αυτόν τον λόγο. 

 

Αθήνα, 21.09.2011, 19:25, 19:34 και 19:34

Elis - Show Me The Way

It was a hard way to get here

But now it seems so clear
I'll find everything inside of me

Mind body and soul
Life love and healing
Connect be connected
Nine words to change your whole life

Oh mother, keeper of eternal truth

You show me the way
You show me that everything I ever need in my whole life
Lies there inside of me

Feeling useless and ashamed
I was the one to blame
Thought there's nothing good inside of me

Mind body and soul
Life love and healing
Connect be connected
Nine words to change your whole life

Oh mother, seekers find truth in you

You show me the way,
You show me that everything lies there inside of me

You show me the way
You show me that everything I ever need in my whole life
Lies there inside of me.

Για όλους τους Troy Davis του κόσμου

Σύμφωνα με τον Brian Evans του Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας στις ΗΠΑ, η εκτέλεση του Troy Davis αποτελεί κατάχρηση εξουσίας εκ μέρους ενός απάνθρωπου δικαστικού συστήματος, μιας δυσλειτουργικής και καταστροφικής δύναμης που βρίσκεται σε κατάσταση άρνησης ως προς τα εγγενή της ελαττώματα.  Παράλληλα, σε άρθρο του στο περιοδικό The Nation, ο David Zirin χαρακτηρίζει την εκτέλεση ως “little more than a legal lynching.”

Η Διεθνής Αμνηστία αναφέρεται επίσης στις περιπτώσεις των Alireza Molla-Soltani στο Ιράν, Zahid Husain Shah στην Κίνα, και Lawrence Brewer στις ΗΠΑ, οι οποίοι εκτελέστηκαν την ίδια ημέρα, και υπογραμμίζει την ανάγκη κατάργησης  της θανατικής ποινής.  Όπως υποστήριξε ο Troy Davis σε μήνυμα του την παραμονή της εκτέλεσης του:

“The struggle for justice doesn’t end with me. This struggle is for all the Troy Davises who came before me and all the ones who will come after me. I’m in good spirits and I’m prayerful and at peace. But I will not stop fighting until I’ve taken my last breath.”

Νέες εκκλήσεις & επιπλέον πηγές: 

Οι Η.Π.Α. εκτελούν τον Troy Davis, Διεθνής Αμνηστία, Ελληνικό Τμήμα

Not in my name pledge, Amnesty International USA

Leave a message of solidarity, Amnesty International UK

A grievous wrong, Editorial, The New York Times, 21.09.2011

ΗΠΑ: Εκτελέστηκε ο θανατοποινίτης Τρόι Ντέιβις, Τα Νέα, 22.09.2011

Εκτελέστηκε ο Τρόι Ντέιβις, Ελευθεροτυπία, 22.09.2011

Ενημέρωση: Νέα επείγουσα έκκληση για την αποτροπή της εκτέλεσης του Troy Davis

Η Διεθνής Αμνηστία καλεί σε νέα δράση για την αποτροπή της εκτέλεσης του Troy Davis, γιατί δυστυχώς το Συμβούλιο Χάριτος και Αμνηστιών της Πολιτείας της Georgia απέριψε το αίτημα του για επιείκια. Όπως υποστηρίζει η Διεθνής Αμνηστία “we do not accept this decision and we will not quietly sit by.” Η εκτέλεση είναι προγραμματισμένη για αύριο, και καθώς  ο χρόνος έχει καίρια σημασία αναρτώ τη νέα έκκληση της Διεθνούς Αμνηστίας και τον σχετικό σύνδεσμο παρακάτω – παρακαλώ υπογράψτε άμεσα:

Georgia's State Board of Pardons and Paroles has recently rejected Troy Davis' clemency petition. Davis continues to face execution on Wed., Sept. 21 at 7 pm EDT.

We demand that the Board reconsider its decision and demand that Chatham County (Savannah) District Attorney Larry Chisolm seek a withdrawal of the death warrant and support clemency himself.

Troy Davis was convicted on the basis of witness testimony – seven of the nine original witnesses have since recanted or changed their testimony. He has survived three previous execution dates, because people like you kept the justice system in check! Let Georgia authorities know you oppose the death penalty for Troy Davis! 

Νέα έκκληση: Stop the September 21st execution of Troy Davis!

We Want The World and we Want It Now

Το νόημα έχει αρχίσει να χάνεται πια. Για την ακρίβεια, είχε αρχίσει να χάνεται εδώ και πολύ καιρό αλλά τώρα πια είναι κάτι παραπάνω από εμφανές. Τα πάντα σ'αυτή τη χώρα καταρρέουν: η οικονομία, η εκπαίδευση, η πολιτική, ολόκληρη η κοινωνία. Χάος και αβεβαιότητα. Φόβος και αγανάκτηση. Οι εξελίξεις τρέχουν και δεν ξέρεις τι μπορεί να σου συμβεί το επόμενο κιόλας λεπτό. 

Η χώρα στην οποία γεννήθηκα και (δυστυχώς) ζω μου προκαλεί πλέον κατάθλιψη. Ανοίγω την τηλεόραση και βλέπω ειδήσεις και ψυχοπλακώνομαι. Διαβάζω blogs και ειδησεογραφικά sites sto Internet και πάλι ψυχοπλακώνομαι. Δεν ξέρω αν θα δώσω το ένα και μοναδικό μάθημα που μου υπολείπεται για να πάρω πτυχίο επειδή η σχολή μου τελεί υπό κατάληψη. Δεν ξέρω αν οι γονείς μου θα συνεχίσουν να εισπράττουν τον (ήδη πενιχρό πια) μισθό τους. Δεν ξέρω αν θα βρω εργασία στην οποία θα μπορώ να πληρώνομαι ή αν θα εξακολουθήσω να κάνω απλήρωτες πρακτικές ασκήσεις με την ελπίδα ότι κάποιος, κάπου κάποτε θα με προσλάβει ως μόνιμη. Δεν ξέρω τι θα γίνει στο εκάστοτε αυριανό συλλαλητήριο. Δεν ξέρω αν η χώρα κηρύξει στο επόμενο λεπτό στάση πληρωμών ή νέα μέτρα ή οτιδήποτε άλλο τέλος πάντων. Α-Β-Ε-Β-Α-Ι-Ο-Τ-Η-Τ-Α. Κι αυτό με σκοτώνει.

Προσπαθώ να χαίρομαι με τα μικρά καθημερινά πράγματα και να μην παραπονιέμαι γιατί άλλοι βρίσκονται σε πολύ πιο δεινή θέση από μένα. Αλλά ακόμα κι αυτά έχουν λιγοστέψει. Έχω προσπαθήσει να ζήσω στο δικό μου μικρόκοσμο και να έχω έννοιες του τύπου αν θα δω την τάδε ή τη δείνα ταινία στον κινηματογράφο και κατά καιρούς έχω κλείσει αυτιά και μάτια σε όλα τα δυσάρεστα που συμβαίνουν γύρω μου. Όμως δε γίνεται κανείς να στρουθοκαμηλίζει αιωνίως. Γιατί δυστυχώς ο δικός μου μικρόκοσμος είναι μέρος της ευρύτερης ετοιμόρροπης (ή μήπως έχει αρχίσει να  καταρρέει;) πραγματικότητας την οποία βιώνουμε όλοι μας. Έχω κουραστεί. Και είμαι μόλις 23...

Η Ελλάδα ανέκαθεν:

πηγή

Η Ελλάδα πλέον:

πηγή

Επείγον: Αποτρέψτε την εκτέλεση του Troy Davis

Amnesty International

H Διεθνής Αμνηστία απευθύνει επείγουσα έκκληση για να αποτραπεί η εκτέλεση του Troy Davis, η οποία είναι προγραμματισμένη για αυτή την Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου. 

Όπως υποστηρίζει η Διεθνής Αμνηστία, η καταδίκη του Troy Davis βασίστηκε αποκλειστικά σε καταθέσεις. Έκτοτε, επτά από τους εννέα μάρτυρες που δεν ήταν  αστυνομικοί ανακάλεσαν ή διαφοροποίησαν τις καταθέσεις τους, ενώ πολλοί  υποστήριξαν σε ένορκες γραπτές δηλώσεις τους ότι πιέστηκαν ή εξαναγκάστηκαν από την αστυνομία να καταθέσουν κατά του Troy Davis. Στο άρθρο της Troy Davis and the Politics of Death, που αναρτήθηκε στο truthdig.com και την εφημερίδα The  Guardian, η Amy Goodman υποστηρίζει ότι ο Troy Davis είναι θύμα μιας δικαστικής μορφής λυντσαρίσματος, και επισημαίνει την σημασία της αποτροπής της εκτέλεσης του για την αμφισβήτηση της θανατικής ποινής.

Εναντίον της εκτέλεσης του Troy Davis έχει τοποθετηθεί ένα ευρύ φάσμα δημόσιων προσώπων σε διεθνές επίπεδο, στο οποίο συμπεριλαμβάνονται οι βραβευμένοι με Νόμπελ Ειρήνης Αρχιεπίσκοπος Desmond Tutu και ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Jimmy Carter, ο Πάπας, οι ηθοποιοί Susan Sarandon και Mia Farrow, οι μουσικοί John Legend, Tom Morello, και τα μέλη των R.E.M. Michael Stipe, Mike Mills και Peter Buck. 

Το μέλλον του Troy Davis θα κριθεί την ερχόμενη Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου στην συνεδρίαση του Συμβουλίου Χάριτος και Αμνηστιών της Πολιτείας της Georgia, δύο ημέρες πριν την προγραμματισμένη εκτέλεση. Παρακαλώ υπογράψτε άμεσα την επιστολή που παραθέτει το Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας, ή αντίστοιχα εκείνες του Τμήματος της στις Ηνωμένες Πολιτείες, στους παρακάτω συνδέσμους: 

Επείγουσα Δράση: Αποτρέψτε την επικείμενη εκτέλεση του Troy Davis στις 21 Σεπτεμβρίου στην Τζόρτζια των ΗΠΑ!

Stop the September 21st execution of Troy Davis!

Esperanza Spalding & William Blake: Little Fly

Φωτογραφία: Johann Sauty  esperanzaspalding.com

Από τη μια πλευρά, μια συγκλονιστική μουσικός: η χαρισματική μπασίστρια, συνθέτρια, και τραγουδίστρια Esperanza Spalding, που ξεχώρισε τα τελευταία χρόνια στην σκηνή της σύγχρονης jazz. Από την άλλη, ένας νεκρός αλλά αξέχαστος ποιητής: ο William Blake, απρόβλεπτος, ριζοσπάστης, και κομβική μορφή του κινήματος του ρομαντισμού με τεράστια επιρροή. Tο τρίτο προσωπικό album της Esperanza  Spalding Chamber Music Society του 2010 περιλαμβάνει το κομμάτι Little Fly: πρόκειται για το ποιήμα του William  Blake The Fly από την ενότητα Songs of Experience του 1794. 

Διακόσια δεκαέξι χρόνια αργότερα, η πρώτη φαίνεται πολύ ευχαριστημένη αλλά δεν έχω καμία αμφιβολία ότι το ίδιο θα ήταν και ο δεύτερος: εκείνο το graffiti “Billie Blake Lives” έξω από τον σταθμό του Paddington στο Λονδίνο, κάθε άλλο παρά τυχαίο ήταν.

                                                             The Fly

                                                              Little Fly,
                                                              Thy summer’s play
                                                              My thoughtless hand
                                                              Has brushed away.

                                                              Am not I
                                                              A fly like thee?
                                                              Or art not thou
                                                              A man like me?

                                                              For I dance,
                                                              And drink, and sing,
                                                              Till some blind hand
                                                              Shall brush my wing.

                                                              If thought is life
                                                              And strength and breath,
                                                              And the want
                                                              Of thought is death;

                                                              Then am I
                                                              A happy fly.
                                                              If I live,
                                                              Or if I die.

                                                               

Πορτραίτο:  Thomas Phillips    Wikipedia

Τα θαύματα της φύσης

Στο παρακάτω βίντεο συμβαίνει κάτι όχι και τόσο συνηθισμένο. Πολικές αρκούδες παίζουν τρυφερά με σκυλιά χάσκι και τα αγκαλιάζουν σαν να επρόκειτο για μωρά τους. Είναι απίστευτο το πώς αυτά τα δύο τόσο διαφορετικά μεταξύ τους θηλαστικά έχουν φτάσει σε τέτοιο επίπεδο επικοινωνίας και αλληλοκατανόησης. Κι ας μην ξεχνάμε ότι τόσο οι πολικές αρκούδες όσο και τα χάσκυ είναι δύο είδη πανέξυπνα, με αξιοθαύμαστες κυνηγητικές ικανότητες, με ανεπτυγμένο ένστικτο και γρήγορα αντανακλαστικά απέναντι στον κίνδυνο. 

Οι αρκούδες ποτέ δε φημίζονταν για την κοινωνικότητά τους και ένας σκύλος δε θα καθόταν τόσο εύκολα να αγκαλιαστεί από ένα ζώο υπερδιπλάσιο από εκείνο που θα μπορούσε άνετα να το κατασπαράξει. Ή τουλάχιστον αυτό θα πιστεύαμε εμείς οι άνθρωποι. Για μια ακόμη όμως, τα ζώα καταρίπτουν τα στερεότυπα που έχουμε θέσει αυθαίρετα και αποδεικνύονται υπεράνω κάθε προκατάληψης. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η φύση δε θα πάψει ποτέ να μας εκπλήσσει και να μας μαγεύει.

The lion & the unicorn

South Bank, London, 19.05.2011

Η εγκατάσταση The Lion & the Unicorn δημιουργήθηκε από την Gitta Gschwendtner, σε συνεργασία με νέους ποιητές από τις οργανώσεις προσφύγων The Refugee Council, The Refugee Youth, The Refugee Home School Support Project, και The Klevis Kola Foundation, και επίσης τις ποιήτριες Joelle Taylor, Karen McCarthy Woolf και Yemisi Blake, και τον ποιητή Philip Wells. Εκτέθηκε στον εξωτερικό χώρο του Southbank Centre στο Λονδίνο και συμβαίνει να είναι το πιο ενδιαφέρον έργο τέχνης που έχω δει εδώ και πολύ καιρό. 

Η εγκατάσταση συνδυάζει οπτικά και ακουστικά στοιχεία – το κύριο ορθογώνιο τμήμα της δομείται ως έκθεση έντυπων ποιημάτων νέων ποιητών από οργανώσεις προσφύγων στο Λονδίνο, σε συνδυασμό με ηχογραφήσεις των φωνών τους καθώς απαγγέλουν τα κείμενα τους. Τα χάρτινα πουλιά που απλώνονται μεταξύ των κτιρίων πάνω σε νήματα συμπληρώνουν το κύριο μέρος προσθέτοντας στοιχεία δυναμισμού και καθιστώντας  τον ουρανό μέρος της έκθεσης. Το έργο είναι εννοιολογικά ισχυρό και εφευρετικό: η εκτατάσταση αυτή καθεαυτή και τα επιμέρους αντικείμενα της ενώνονται αρμονικά σε μια εννιαία αφήγηση των έντυπων και προφορικών προσφυγικών λόγων που εισέρχονται στην δημόσια σφαίρα, τόσο κυριολεκτικά (ποιήματα) όσο και μεταφορικά (πουλιά). 

 

South Bank, London, 19.05.2011

Το έργο αποτελεί αναφορά στο Lion and Unicorn Pavilion του 1951, το οποίο περιλάμβανε  κεραμικά πουλιά που συμβόλιζαν την μετανάστευση και την ελευθερία του λόγου. Ο τίτλος του Pavilion επιδίωκε να αποδώσει τον βρετανικό χαρακτήρα: το λιοντάρι συμβόλιζε τον ρεαλισμό και τη δύναμη, και ο μονόκερος την ανεξαρτησία και την φαντασία, ενώ και τα δύο πλάσματα έχουν υπάρξει παραδοσιακά εμβλήματα της χώρας. Καθώς η εγκατάσταση επαναπροσδιορίζει τις κομβικές αυτές έννοιες, θα ήθελα να επιστρέψω στο έργο του Jacques Rancière The Politics of Aesthetics: The Distribution of the Sensible (Continuum, 2004).

 

Ο Rancière διαπραγματεύεται διορατικά την σχέση τέχνης και πολιτικής ως  περιλαμβάνουσα την έννοια της άρθρωσης (articulation). Όπως υποστηρίζει, η πολιτική επικεντρώνεται γύρω από αυτό που μπορεί να ειδωθεί και όσα μπορούν να ειπωθούν για αυτό, γύρω από το ποιος έχει ικανότητες θέασης και ομιλίας, και επίσης γύρω από  τις κυριότητες του χώρου και τις δυνατότητες του χρόνου (σ. 13). Από αυτή την άποψη, η εγκατάσταση μπορεί να προσεγγιστεί ως ένα λογοθετικά (discursively) ανοιχτό και συμμετοχικό  πεδίο επαναδιαπραγμάτευσης της εθνικής ταυτότητας. Η τοποθεσία της εγκατάστασης είναι αποφασιστικής σημασίας, με την έννοια ότι απευθύνεται στο κοινό με την πολιτική σημασία του όρου: δυνητικά απευθύνεται σε όλους τους πολίτες, και όχι μόνο σε όσους επιλέγουν να επισκεπτούν ένα μουσείο ή μία έκθεση σε γκαλερί. Και κατά αυτό τον τρόπο, η εγκατάσταση αναδεικνύει πλήρως την σημασία της έκθεσης έργων τέχνης  σε δημόσιους χώρους.

Το τραγούδι του μήνα

Και να που ο Αύγουστος πέρασε αναπάντεχα γρήγορα. Και ο Σεπτέμβρης σηματοδοτεί τυπικά την έναρξη του φθινοπώρου και, για τους περισσότερους ανθρώπους, την επιστροφή στην πόλη, στη ρουτίνα, και στην εργασία. Η ανεμελιά και η ηρεμία φτάνει στο τέλος της. 

Και με αφορμή αυτά, το παρακάτω τραγούδι των Green Day μέσα από μια ιστορία, αφηγείται και συνοψίζει καταστάσεις και συναισθήματα που ο καθένας μπορεί να ερμηνεύσει όπως θέλει. Η γλυκόπικρη μελαγχολία που αποπνέει το κομμάτι σε συνδυασμό με το βασικό του μοτίβο που αποτελεί και τον τίτλο του (Wake Me Up When September Ends) νομίζω πως του δίνουν επάξια το χρήσμα για να αποτελέσει το τραγούδι του μήνα.

Summer has come and passed

The innocent can never last
Wake me up when September ends

Like my father's come to pass
7 years has gone so fast
Wake me up when September ends

Here comes the rain again
Falling from the stars
Drenched in my pain again
Becoming who we are

As my memory rests
But never forgets what I lost
Wake me up when September ends

Summer has come and passed
The innocent can never last
Wake me up when September ends

Ring out the bells again
Like we did when spring began
Wake me up when September ends

Here comes the rain again
Falling from the stars
Drenched in my pain again
Becoming who we are

As my memory rests
But never forgets what I lost
Wake me up when September ends

Summer has come and passed
The innocent can never last
Wake me up when September ends

Like my father's come to pass
20 years has gone so fast
Wake me up when September ends
Wake me up when September ends
Wake me up when September ends