Το ξέρω ότι τώρα διάφοροι θα εκδηλώσουν την ανησυχία τους, θα βγάλουν οπωσδήποτε και μια ανακοίνωση, άλλοι θα εντρυφήσουν στα δημογραφικά της ψηφοφορίας, θα βγάλουν οπωσδήποτε και συμπεράσματα. Κάποιοι θα επιμένουν ότι δεν είναι νεοναζί οι ψηφοφόροι των νεοναζί, ούτε πριν που υποτίθεται ότι δεν ήξεραν, ούτε τώρα που υποτίθεται ότι ξέρουν, γιατί είπαμε, είναι ψήφος διαμαρτυρίας. Άλλοι πάλι θα λένε ότι πάντα, ιστορικά, και προπαντός αντικειμενικά, οι κρίσεις παράγουν φασισμούς - έτσι είναι αυτά, αυτόματα ανοίγουν οι ουρανοί και βρέχει κασιδιάριδες. Οπότε απλώς ανοίγεις μια ομπρέλα και περιμένεις να τελειώσει η μπόρα, δε χρειάζεται να κάνεις τίποτα άλλο - και έτσι δε χάνεις το χρόνο σου με ήσσονος σημασίας ζητήματα. Γιατί πρώτα από όλα πρέπει να πετύχεις τον κύριο στόχο σου, να κερδίσεις εκλογές, να καταργήσεις μνημόνια, να ανατρέψεις καπιταλισμούς, γενικώς ό,τι αρέσει στον καθένα - καμιά φορά μέχρι και πατρίδες να σώσεις από κατοχικές κυβερνήσεις και προδότες πολιτικούς. Φταίνε όμως βρε παιδί μου και αυτοί οι μετανάστες που είναι "πολλοί" - αντικειμενικά πάντα, γιατί εμείς δεν είμαστε ρατσιστές, μη ξεχνιόμαστε. Και στην τελική η Ευρώπη φταίει, αυτή πρέπει να ανοίξει τα σύνορα και να τους πάρει, να μη τους βλέπει η γιαγιά και πάει και ψηφίζει χρυσή αυγή - και αυτό είναι, λύθηκε το πρόβλημα. Και τι θα πει έχουν δικαίωμα πρόσβασης σε άσυλο και ελευθερία μετακίνησης, αυτό εννοούσαμε και εμείς αναφέροντας τη γιαγιά, εσύ δε το κατάλαβες. Εγώ πάλι άκουσα Ευρώπη και θυμήθηκα τη Μέρκελ, αυτή θα φταίει σίγουρα, άσε που κολλάει παντού και συμφέρει, όχι σαν τον καπιταλισμό που πρέπει να κάθεσαι και να τον αναλύεις - τι είναι αυτά ρε, ποιος καπιταλισμός και κουραφέξαλα, αυτά δε τα καταλαβαίνει ο κόσμος ρε, έχετε βγει έξω να μιλήσετε με το κόσμο να δείτε τι λέει; Από την άλλη πλευρά βέβαια, σιγά μη καταδεχτούμε να μιλήσουμε με τον κάθε νοικοκυραίο - το θέμα είναι να διώξουμε τους φασίστες από τις γειτονιές, οι οποίες μέχρι τότε βέβαια θα τους έχουν εκλέξει δημοτικούς συμβούλους - σαν πρόβλημα δεν ακούγεται αυτό; Ας είμαστε σοβαροί λοιπόν, ο φασισμός μόνο σε θεσμικό επίπεδο μπορεί να αντιμετωπιστεί, αυτό λέγαμε τόσο καιρό άλλωστε και ορίστε, μετά τις συλλήψεις και τις διώξεις η χρυσή αυγή τελείωσε οριστικά - και για αυτό μη ξεχνάτε να καταδικάζετε τη βία από όπου κι αν προέρχεται, γιατί όπως όλοι ξέρουμε προέρχεται εξίσου από αυτόν που μαχαιρώνει και από αυτόν που μαχαιρώνεται, αντικειμενικά πάντα. Αλλά το πιο σημαντικό είναι να έχεις τα σωστά επιχειρήματα αγοράκι μου, οπότε κοίταξε τώρα να δεις, εδώ, εμένα θα ακούς, λοιπόν, επειδή οι φασίστες το παίζουν αντισυστημικοί, εσύ πρέπει να τονίσεις ότι ψήφισαν την διαγραφή των χρεών των ΠΑΕ, και αυτό ήταν αγοράκι μου, τέλος, θα εξαφανιστούν ως δια μαγείας οι φασίστες - δεν το δείχνουν άλλωστε καθαρά αυτό οι περιπτώσεις Μπέου και Μώραλη; Στο μεταξύ εμείς θα στείλουμε υλικό για τη γιορτή του Πολυτεχνείου σε ένα λύκειο, αυτό εννοούσαμε όταν καλούσαμε σε μαζικό αντιφασιστικό μέτωπο, εσύ δε κατάλαβες καλά. Το μαζικό μέτωπο εξάλλου θα το κάνουν τίποτα άλλοι - άλλοι δε το κάνουν πάντα;
Ναι.
Άλλοι το κάνουν πάντα. Κάποτε με λίγες δυνάμεις, άλλοτε με περισσότερες, κάποτε με περισσότερα και άλλοτε με λιγότερα αποτελέσματα. Αλλά το κάνουν.
Κατά τα άλλα, δεν μπορώ να πω ότι εκπλήσσομαι. Δεν είναι η πρώτη φορά που η ελληνική κοινωνία εθελοτυφλεί απέναντι στο νεοναζισμό αρνούμενη να κοιτάξει τον εαυτό της στον καθρέφτη. Ούτε η υιοθέτηση, και κατά αυτό τον τρόπο νομιμοποίηση, του ακροδεξιού λόγου από την κεντρική πολιτική σκηνή, όπως συνέβη στο Δήμο Αθηναίων, είναι κάτι νέο. Ακόμα χειρότερα, η νεοναζιστική ατζέντα ενισχύεται από τις κρατικές πρακτικές απώθησης, συγκέντρωσης και κράτησης μεταναστών, οι οποίες παραβιάζουν συστηματικά τα ανθρώπινα δικαιώματα σηματοδοτώντας μια σταθερή τάση προς την κατάσταση εξαίρεσης, με τελευταίο παράδειγμα την θέσπιση της επ'αόριστον κράτησης.
Ας μην πέφτουμε λοιπόν από τα σύννεφα. Και σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση του νεοναζισμού, επιτρέψτε μου να επιμείνω ότι υπάρχει ανάγκη οργανωμένης και σχεδιασμένης εκστρατείας στο πεδίο της επικοινωνίας, και αποτελεσματικής υπεράσπισης των δικαιωμάτων των μεταναστών σε θεσμικό επίπεδο - και κυρίως, ανάγκη σταθερής και ψύχραιμης πολιτικής παρουσίας στο τοπικό επίπεδο της γειτονιάς. Ένα χρήσιμο παράδειγμα εδώ - και θα επανέλθουμε.
Και η άνοιξη μου πρόσφερε
το φρικαλέο γέλιο του ηλίθιου
το φρικαλέο γέλιο του ηλίθιου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου