Και τώρα τι;

Το τελευταίο διήμερο συνέβησαν πολλά και διάφορα γεγονότα σε διαφορετικές μεριές του κόσμου. Άλλα δυσάρεστα όπως ο θάνατος της θεάς Whitney Houston και άλλα ευχάριστα όπως η τελετή των βραβείων Grammy αλλά και των BAFTA- τα  βραβεία της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Και όσο κι αν στεναχωρήθηκα πολύ για το θάνατο της Houston και χάρηκα για τις βραβεύσεις της Αdel και του The Artist δε μπορώ παρά να μην επικεντρωθώ στο σημαντικότερο γεγονός που έλαβε χώρα χτες στην Αθήνα με άμεσα ενδιαφερόμενους όλους τους Έλληνες: Τη μεγαλειώδη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πλατεία Συντάγματος με αφορμή την ψήφιση της νέας δανειακής σύμβασης στη Βουλή που αφορά στα νέα, σκληρά και αδιέξοδα μέτρα που θα επιβληθούν στους Έλληνες πολίτες.

Επειδή βρέθηκα χτες στην πορεία και το διαπίστωσα ιδίοις όμμασι, ο κόσμος ήταν πάρα πολύς.  Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι κάθε λογής και ηλικίας που, όπως κι εγώ, θέλανε να διαδηλώσουν ειρηνικά για να δηλώσουν  την αντίθεσή τους προς στην καινούρια αυτή δανειακή σύμβαση, την απαξίωσή τους προς τους Έλληνες πολιτικούς και τη διεκδίκηση ενός καλύτερου αύριου για τη χώρα και το λαό της. Παρόλα αυτά, αυτό δυστυχώς δεν κατέστη δυνατό καθότι διμοιρίες των ΜΑΤ κατά διαστήματα τρομοκρατούσαν τον κόσμο και προσπαθούσαν να διαλύσουν μπλόκα σε πολλά σημεία του κέντρου επιτιθέμενοι με δακρυγόνα ενώ από την άλλη οι συνήθεις ''γνωστοί-άγνωστοι'' έκαψαν όλη την Αθήνα αφήνοντας πίσω συντρίμμια και κατεστραμμένες περιουσίες στερώντας έτσι από εμάς όλους το συνταγματικά κατοχυρωμένο και δημοκρατικό μας δικαίωμα του συνέχερχεσθαι και συνεταιρίζεσθαι.

Και δυστυχώς, ύστερα από όλα αυτά, με απώτερο στόχο τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης από τα ουσιώδη, η προσοχή στρέφεται στο λεηλατημένο ιστορικό κέντρο-ίσως και δικαιολογημένα εν μέρει, δεν αντιλέγω. Γιατί η ουσία του όλου πράγματος είναι το  αποτέλεσμα της χτεσινής ψηφοφορίας στη Βουλή όπου με την υπερψήφιση του νέου Μνημονίου(199 ΝΑΙ-αν είναι ποτέ δυνατόν) η χώρα θα βυθιστεί ακόμη περισσότερο στην ύφεση, στο βούρκο και στο αδιέξοδο, τα εισοδήματα θα παρουσιάσουν νέα κατακόρυφη πτώση ενώ η εξαθλίωση και η κατάντια θα αυξηθούν με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου. 

Το εξωφρενικό της όλης υπόθεσης είναι ότι μέσα στο ελληνικό κοινοβούλιο υπάρχουν άτομα που πιστεύουν ακράδαντα ότι το νέο αυτό Μνημόνιο είναι ένα σημαντικό βήμα για τη σωτηρία της χώρας και την ''αποφυγή της άτακτης χρεοκοπίας'' όπως αρέσκονται στο να λένε. Εξ ου και τα 199 τρανταχτά ΝΑΙ υπέρ έναντι των 74 ΟΧΙ πολλά εκ των οποίων προέρχονται και από στελέχη των δύο μεγάλων κομμάτων (thank god) πλην εκείνων της Αριστεράς, βεβαίως. Και φυσικά, επειδή πάνω από όλα, προασπίζουμε δήθεν την ελευθερία της έκφρασης και τη δημοκρατία, όσα στελέχη διαφοροποιήθηκαν από την επίσημη γραμμή του κόμματός τους ως προς τη δανειακή σύμβαση- έστω και για φευδοσυνειδησιακούς λόγους, δε με αφορά- ''τιμωρήθηκαν'' με διαγραφή από την κοινοβουλευτική ομάδα. Κάτι που σαφώς ήταν γνωστό και στους ίδιους αλλά δεν παύει να δείχνει τη σαθρότητα και τον αντιδημοκρατικό χαρακτήρα  του πολιτικού συστήματος. 

Κι ενώ χτες η χώρα κρεμόταν από μια κλωστή και διακυβευόταν η παραμονή της στο ευρώ με το πλήθος των ανθρώπων στη διαδήλωση να διακινδυνεύει τη ζωή του, μερικοί λατρευτοί βουλευτές στη διάρκεια των χτεσινών συζητήσεων, παρακολουθούσαν τον αγώνα μπάσκετ Ολυμπιακού - Παναθηναϊκού αδιαφορώντας για τα τεκταινόμενα.

Ύστερα από αυτό, νομίζω ότι δε χρειάζεται να πω τίποτα άλλο. 

Η επόμενη μέρα ποια θα είναι άραγε;;;;;;;;;;;