Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2015
Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2015
Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2015
Για την απελευθέρωση της Sanae Taleb και κάθε έγκλειστης μετανάστριας και μετανάστη
Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2015
Χριστουγεννιάτικη δράση για τους πρόσφυγες
Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2015
Μια φορά κι ένα καιρό στην Αθήνα, #17
Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2015
Μια φορά κι ένα καιρό στην Αθήνα, #16
Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2015
Μια φορά κι ένα καιρό στην Αθήνα, #15
Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2015
Μια φορά κι ένα καιρό στην Αθήνα, #14
Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2015
Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2015
Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2015
Μια φορά κι ένα καιρό στην Αθήνα, #13
Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2015
Μια φορά κι ένα καιρό στην Αθήνα, #12
Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2015
Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2015
Όταν η αλληλεγγύη τσακίζει κάθε ρατσισμό
Μπορεί να ζούμε την εποχή των "μεγάλων διακηρύξεων" για την "ανθρώπινη ζωή" και μια αλλαγή σε φραστικό επίπεδο, με τους "λαθρομετανάστες" να γίνονται "παράτυποι", γνωρίζουμε όμως ότι ο ρατσισμός τρέφεται το ίδιο καλά και με τον ανθρωπισμό. Γιατί μπορεί να κρίνεται προς το παρόν απαραίτητη μια σχετικά "ευνοϊκή υποδοχή" στους πρόσφυγες από τη Συρία, όταν καταφέρνουν βέβαια να επιβιώσουν στο πέρασμά τους από το Αιγαίο, δεν ισχύει όμως το ίδιο και για κάθε άλλο μετανάστη/στρια και πρόσφυγα από άλλες χώρες (Αφγανιστάν, αφρικανικές χώρες κ.α.). Ο διαχωρισμός σε πρόσφυγες πολέμου και οικονομικούς μετανάστες -σαν να μην συνδέονται αδιάρρηκτα πόλεμος και φτώχεια- στοχοποιεί τους δεύτερους ως ανεπιθύμητους.
Ο ρατσιστικός λόγος απλώνει, γίνεται οικειοποιήσιμος με άλλη μορφή: από τη μία οι "καθαροί", "μορφωμένοι", "ευκατάστατοι" πρόσφυγες πολέμου από τη Συρία και από την άλλη οι "απολίτιστοι", "βρώμικοι", "επικίνδυνοι", "βάρβαροι", σε μια εύγλωττη στοχοποίηση τελικά της ίδιας της φτώχειας. Το καταλάβαμε: ο ανθρωπισμός και η συμπόνια δεν χωράει τους πάντες.
Αλλά και τα ίδια τα "κέντρα φιλοξενίας" βρωμάνε ρατσισμό. Ως συνέχεια της κρατικής διαχείρισης του πλήθους των μεταναστών, οι άνθρωποι εκεί στοιβάζονται σαν μάζες, μετριούνται σαν ποσότητες, διακρίνονται με βάση εθνότητες και βουλιάζουν στην αορατότητα, στα "φιλάνθρωπα" χέρια του ελληνικού κράτους. Και φράσεις όπως: "εμείς οι Έλληνες είμαστε πάνω απ΄ όλα άνθρωποι", έρχονται για να επαναφέρουν το "καθαρά εθνικό" στο δημόσιο λόγο, να διακρίνουν με υπεροψία για μια ακόμη φορά τον ντόπιο από τον μετανάστη, να απαλείψουν τα κοινά ανάμεσά μας, μεγαλώνοντας τις αποστάσεις.
Ενάντια στη διαρκή στοχοποίηση των μεταναστών, στις ορατές ή συγκαλυμμένες μορφές του ρατσισμού, η αλληλεγγύη και οι κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών είναι η μόνη απάντηση, δημιουργώντας σχέσεις ζωντανές, ανιδιοτελείς, ως ίση προς ίσο.
Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2015
Μια φορά κι ένα καιρό στην Αθήνα, #11
Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2015
Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2015
Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2015
Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2015
Μια φορά κι ένα καιρό στην Αθήνα, #10
Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2015
Μια φορά κι ένα καιρό στην Αθήνα, #9
Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2015
Dave McKean: Cages
Είχα αρχίσει να κάνω σημειώσεις για μια συλλογή μικρών ιστοριών, αλλά όλες φαίνονταν να υπάρχουν στον ίδιο χώρο και πολλοί από τους χαρακτήρες να συνδέονται μεταξύ τους. Εκείνη την περίοδο επίσης υπήρχε ένας ενδιαφέρον αέρας ανεξαρτησίας μεταξύ των σχεδιαστών και σεναριογράφων που άρχισαν να δουλεύουν τη δεκαετία του 80. Το σύστημα διανομής ήταν πολύ καλό, οπότε δεν υπήρχε η ανάγκη της Marvel ή της DC. Γιατί να παραδίνουμε τα δικαιώματα, τον έλεγχο, και το μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματος από τις δημιουργίες μας; Επιπλέον, ήξερα ότι ήθελα να κάνω κάτι που ήταν περισότερο πειραματικό από ό,τιδήποτε ενδιέφερε τη DC, και ήθελα να επεκταθώ σε μερικές εκατοντάδες σελίδες, όχι μόνο 64 ή 96, ώστε να δώσω τη δέουσα προσοχή στο πώς οι χαρακτήρες μου μιλούσαν, κινούνταν και σκέφτονταν.
Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2015
Μια φορά κι ένα καιρό στην Αθήνα, #8
Labels:
Μετανάστευση,
My photographs,
Street art
Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2015
Αντιφασιστική πορεία για τον Παύλο Φύσσα, 18/9
Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2015
Μόνο αν έρθεις και εσύ μαζί μου
Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2015
Ο Μικρός Πρίγκηπας κατά τον Moebius
Labels:
Comics,
Crossovers,
Literature with an edge
Τετάρτη 26 Αυγούστου 2015
Ακόμα κι αν δεν ήσουν τόσο μόνος
Σάββατο 22 Αυγούστου 2015
Keith Haring: η τέχνη υπέρ των ανθρώπων
Αν επρόκειτο να σχεδιάζω, έπρεπε να υπάρχει ένας λόγος. Αυτός ο λόγος, αποφάσισα, ήταν για τους ανθρώπους. Ο μόνος τρόπος που ζει η τέχνη είναι μέσα από την εμπειρία του παρατηρητή. Η πραγματικότητα της τέχνης αρχίζει στα μάτια του θεατή και κερδίζει δύναμη μέσα από τη φαντασία, την εφευρετικότητα, και την αντιπαράθεση.
Τρίτη 18 Αυγούστου 2015
Και η αγάπη πάλι θα καλεί: συναυλία για τον Θάνο Ανεστόπουλο | Τεχνόπολις, 10 Σεπτεμβρίου 2015
Δεν υπάρχει ομορφιά παρά μόνο στο βλέμμα
που τη φρίκη κοιτάει κι όμως αντέχει
Δείτε επίσης:
Κυριακή 16 Αυγούστου 2015
Επειδή έκανε τους ανθρώπους να ονειρεύονται
[Ο Κόρτο Μαλτέζε] γεννήθηκε σε μια ιδιαίτερη στιγμή, το 1967 [...] [Ό]λοι ήταν σε αναζήτηση της ελευθερίας, αμφισβητούσαν την κατεστημένη κουλτούρα, επιζητούσαν αλλαγή. Οπότε ο Κόρτο Μαλτέζε είχε κάτι το ελευθεριακό που έκανε τους νέους να ονειρεύονται.
Τρίτη 11 Αυγούστου 2015
Μια φορά κι ένα καιρό στην Αθήνα, #7
Κυριακή 9 Αυγούστου 2015
Μακριά από την απέραντη θλίψη, #1
Τετάρτη 5 Αυγούστου 2015
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)