hrw.org
Η παρούσα Έκθεση στηρίζεται σε συνεντεύξεις που πήρε η Human Rights Watch από 59 άτομα τα οποία ήταν θύματα ή παρ’ ολίγον θύματα ξενοφοβικής επίθεσης, μεταξύ των οποίων και 51 σοβαρές επιθέσεις, στο διάστημα από τον Αύγουστο του 2009 μέχρι τον Μάιο του 2012. Μεταξύ των θυμάτων σοβαρών επιθέσεων ήταν μετανάστες και αιτούντες άσυλο εννέα διαφορετικών εθνικοτήτων, καθώς και δύο έγκυες γυναίκες. Οι μαρτυρίες των θυμάτων παρουσιάζουν αρκετές ομοιότητες: οι περισσότερες επιθέσεις γίνονται βράδυ, σε πλατείες ή κοντά σε αυτές· οι επιτιθέμενοι, μεταξύ των οποίων είναι και γυναίκες, κινούνται σε ομάδες και συχνά φορούν σκουρόχρωμα ρούχα, έχοντας καλυμμένα τα πρόσωπά τους με μαντίλια ή κράνη· παρότι δεν σπανίζουν οι επιθέσεις ξυλοδαρμού με γυμνά χέρια, οι επιτιθέμενοι χρησιμοποιούν επίσης συχνά ρόπαλα ή μπουκάλια μπίρας ως όπλα· στις περισσότερες επιθέσεις τα θύματα δέχονται προσβολές και υποδείξεις ώστε να εγκαταλείψουν την Ελλάδα, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις οι επιτιθέμενοι προβαίνουν μέχρι και σε ληστεία των θυμάτων.Μεταξύ των μεταναστών και αιτούντων άσυλο που παραχώρησαν συνέντευξη στη Human Rights Watch ήταν ο Ali Rahimi, ένας Αφγανός αιτών άσυλο, ο οποίος τραυματίστηκε πέντε φορές στον θώρακα από μαχαίρι έξω από πολυκατοικία στον Άγιο Παντελεήμονα τον Σεπτέμβριο του 2011, ο Mehdi Naderi, ένας Αφγανός μετανάστης χωρίς έγγραφα, ο οποίος φέρει εμφανή ουλή στη μύτη ύστερα από επίθεση που δέχθηκε τον Δεκέμβριο του 2011 από συμμορία που τον χτύπησε με ξύλα και μια σιδερόβεργα κοντά στην πλατεία Αττικής· και η Maria N., Αφγανή πρόσφυγας η οποία υπέστη σοβαρό τραυματισμό στο αριστερό της χέρι τον Αύγουστο του 2011, όταν δύο άνδρες σε διερχόμενη μοτοσικλέτα την χτύπησαν με ξύλινο ρόπαλο που έφερε σιδερένια καρφιά.
[...]Η πραγματική έκταση της ξενοφοβικής βίας στην Ελλάδα δεν είναι γνωστή. Τα στατιστικά στοιχεία της πολιτείας δεν είναι αξιόπιστα, λόγω των ανεπαρκειών που διαπιστώνονται στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης και αφορούν, αρχής γενομένης από την επιβολή του νόμου, την αναγνώριση, τη διερεύνηση και τη δίωξη κατά τρόπο άρτιο των εγκλημάτων μίσους.[...]
Μη κυβερνητικές πηγές συμβάλλουν στην αναπλήρωση των κενών. Τον Ιούνιο του 2011, σύμφωνα με την εκτίμηση του προέδρου της ΜΚΟ «Γιατροί του Κόσμου» Νικήτα Κανάκη, 300 θύματα ρατσιστικών επιθέσεων είχαν καταφύγει για ιατρική βοήθεια στην κλινική της οργάνωσης στην Αθήνα κατά το πρώτο εξάμηνο του 2011. Ο Τζανέτος Αντύπας, επικεφαλής της ελληνικής μη κυβερνητικής οργάνωσης «Πράξις», δήλωσε την ίδια εποχή ότι είχαν παράσχει ιατρική περίθαλψη σε περισσότερα από 200 θύματα κατά το ίδιο περίπου χρονικό διάστημα. Τέλος, ένα δίκτυο ΜΚΟ κατέγραψε 63 περιστατικά στο διάστημα από τον Οκτώβριο έως τον Δεκέμβριο του 2011 στην Αθήνα και στην Πάτρα.
Η Ελλάδα έχει σαφή υποχρέωση, βάσει του Διεθνούς Δικαίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, να λάβει αποτελεσματικά μέτρα για την αποτροπή της ρατσιστικής και ξενοφοβικής βίας, τη διερεύνηση των εγκλημάτων και τη δίωξη των δραστών και οφείλει να καταδικάσει δημόσια και απερίφραστα αυτού του είδους τη βία. Αυτές οι υποχρεώσεις ισχύουν είτε οι δράστες είναι κρατικοί λειτουργοί είτε όχι.Ωστόσο, από τις περιπτώσεις που τεκμηριώνονται στην παρούσα Έκθεση καταδεικνύεται ότι οι μετανάστες και οι αιτούντες άσυλο έχουν ελάχιστες πιθανότητες να δικαιωθούν. Τα θύματα ξενοφοβικών επιθέσεων στην Αθήνα αντιμετωπίζουν πολλά εμπόδια στην προσπάθειά τους να καταγγείλουν τα ποινικά αδικήματα και να κινητοποιήσουν τις διωκτικές αρχές. Οι εισαγγελείς και τα δικαστήρια δεν έχουν έως τώρα επιδείξει επιθετική στάση στη δίωξη της ρατσιστικής και ξενοφοβικής βίας αυτής καθαυτήν. Ανήσυχες για την οικονομική κρίση και απασχολημένες με τον έλεγχο της παράνομης μετανάστευσης, οι ελληνικές αρχές –καθώς τόσο η ΕΕ όσο και η ευρύτερη διεθνής κοινότητα– σε μεγάλο βαθμό κλείνουν τα μάτια.
Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από την έκθεση της Human Rights Watch για την ρατσιστική βία στην Ελλάδα (η έμφαση στο κείμενο είναι δική μου). Μπορείτε να διαβάσετε online το πλήρες αγγλικό πρωτότυπο και την ελληνική μετάφραση, και να κατεβάσετε ελεύθερα το πρώτο σε αρχείο pdf.
Πρόκειται για μια ουσιαστική διεθνή προσέγγιση της "επιδημίας ρατσιστικών επιθέσεων στην Ελλάδα," όπως το έθεσε ο τίτλος του άρθρου της Eva Cosse στους New York Times, και παρέχει λεπτομερή τεκμηρίωση περιστατικών ξενοφοβικής βίας στην Αθήνα, αλλά και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. Παρουσιάζεται επίσης το πολιτικό πλαίσιο, συμπεριλαμβανομένης της κυβερνητικής πολιτικής συγκέντρωσης και κράτησης μεταναστών χωρίς χαρτιά και αιτούντων άσυλο, η οποία είναι ασύμβατη με τις υποχρεώσεις που έχει η χώρα σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, και του ρόλου της νεοφασιστικής Χρυσής Αυγής.
Επιπλέον, η έκθεση καταγράφει την ανεπάρκεια της αστυνομίας και των δικαστικών αρχών ως προς την αναγνώριση, καταγραφή, πρόληψη, και καταστολή της ρατσιστικής βίας. Όπως υποστηρίζει η Judith Sunderland στο άρθρο της Attacks on democracy in Greece, "πάνω από όλα, όσοι ασκούν βία πρέπει να λογοδοτήσουν."
Η έκθεση καταλήγει σε σημαντικές και λεπτομερείς συστάσεις προς την ελληνική κυβέρνηση, και ιδιαίτερα το υπουργείο Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη και το υπουργείο Δικαιοσύνης, την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Συμβούλιο της Ευρώπης, και τα Ηνωμένα Έθνη. Οι κύριες συστάσεις έχουν ως εξής:
Προς την ελληνική κυβέρνηση
- Να καταδικάσει δημόσια και απερίφραστα, στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο, τα περιστατικά ρατσιστικής και ξενοφοβικής βίας.
- Να αντιμετωπίσει επειγόντως τυχόν ανεπάρκειες που διαπιστώνονται κατά την αστυνομική δράση και συνδέονται με την πρόληψη και τη διερεύνηση καταγγελιών ρατσιστικής βίας
- δρομολογώντας ταχέως τις διαδικασίες θεσμοθέτησης του ειδικού εντύπου για την καταγραφή καταγγελιών περί ρατσιστικής βίας, καθώς και της κεντρικής βάσης δεδομένων
- διασφαλίζοντας ότι θα παρέχεται σε όλους τους αστυνομικούς υπαλλήλους όλων των βαθμών υποχρεωτική και κατάλληλη εκπαίδευση, καθώς και εντός της υπηρεσίας εκπαίδευση σε θέματα εντοπισμού, πρόληψης, απόκρισης και διερεύνησης εγκλημάτων μίσους, συμπεριλαμβανομένων των εγκλημάτων ρατσιστικής και ξενοφοβικής βίας
- κοινοποιώντας λεπτομερείς κατευθυντήριες γραμμές για την αστυνομία σε ό,τι αφορά τη διερεύνηση εγκλημάτων μίσους, συμπεριλαμβανομένων των εγκλημάτων ρατσιστικής και ξενοφοβικής βίας
- Να υιοθετηθεί και να εφαρμοστεί μια προληπτική στρατηγική, για την καταπολέμηση της ξενοφοβικής βίας, συμπεριλαμβανομένης της κατάλληλης ανάπτυξης δυνάμεων για την επιβολή του νόμου σε περιοχές με υψηλά ποσοστά αυτού του είδους βίας.
- Να διασφαλίσει, είτε διά νόμου ή μέσω δεσμευτικών εγκυκλίων, ότι, ανεξάρτητα από το είδος του αδικήματος, για κάθε αξιόποινη πράξη που μπορεί να χαρακτηριστεί ως έγκλημα μίσους χωρεί αυτεπάγγελτη παρέμβαση της δημόσιας αρχής –έρευνα και ποινική δίωξη– χωρίς να απαιτείται η κατάθεση του παραβόλου 100 ευρώ από τα θύματα.
- Να βελτιώσει τον τρόπο απόκρισης της δικαιοσύνης
- προβαίνοντας σε μεταρρύθμιση του Ποινικού Κώδικα, προκειμένου να διευρυνθεί το πεδίο εφαρμογής της επιβαρυντικής περίστασης του ρατσιστικού κινήτρου
- διασφαλίζοντας ότι θα παρέχεται σε εισαγγελικούς και δικαστικούς λειτουργούς κατάλληλη εκπαίδευση σε θέματα ελληνικής και ευρωπαϊκής αντιρατσιστικής νομοθεσίας, μέσω της συμπερίληψης, μεταξύ άλλων, ειδικών σεμιναρίων σε κύκλους μαθημάτων συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης
- ενθαρρύνοντας τον διορισμό ενός ή και περισσότερων εξειδικευμένων εισαγγελικών λειτουργών σε σημαντικές εισαγγελίες, συμπεριλαμβανομένης της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, προκειμένου να παρέχουν τεχνική εμπειρογνωμοσύνη σε συναδέλφους οι οποίοι χειρίζονται τη δίωξη τέτοιου είδους υποθέσεων
Προς την Ευρωπαϊκή Ένωση
- Η Γενική Διεύθυνση Δικαιοσύνης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής οφείλει να αξιολογεί τον βαθμό συμμόρφωσης της Ελλάδας προς τις υποχρεώσεις που υπέχει στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ό,τι αφορά την πρόληψη και τη δίωξη ρατσιστικών και άλλων μισαλλόδοξων πράξεων βίας και να παρέχει χρηματοδοτική στήριξη σε πρωτοβουλίες οι οποίες επιδιώκουν να αντιμετωπίσουν τις ανεπάρκειες που παρατηρούνται στον τρόπο απόκρισης της πολιτείας σε εκδηλώσεις ρατσιστικής και ξενοφοβικής βίας, καθώς και σε εκστρατείες ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου