Κυριακή 13 Μαρτίου 2016

Μαζί με τους μετανάστες και τις μετανάστριες, ενάντια στον φασισμό και τον ρατσισμό


Απόσπασμα από το κείμενο του Black Athena Project "Η αυτοοργάνωση δε μπορεί και δε θα λύσει το μεταναστευτικό"
Το πρόβλημα των μεταναστών όμως δεν είναι μόνο η μετακίνησή τους. Είναι η εργασία, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, κέντρα υποδοχής, τα χαρτιά τους, τα σύνορα, ο φασισμός – ολοκληρωτισμός του σήμερα. Η αυτοοργάνωση και ένα οργανωμένο ταξικό κίνημα πρέπει να κοιτάει προς το κράτος για να λύσει το πρόβλημα των μεταναστών μακροπρόθεσμα. Α) Να εμποδίσουμε το άνοιγμα νέων στρατοπέδων παντός είδους και να επιδιώκουμε να είμαστε σε επαφή, να έχουμε επαφή με τους μετανάστες των ήδη υπαρχόντων. Όλη αυτή η δουλειά που έχει γίνει με τα κέντρα κράτησης τόσα χρόνια είναι χρήσιμη (ο αγώνας της Taleb είναι ένα παράδειγμα). Β) Να βάλουμε μπροστά το σύνθημα «χαρτιά στους μετανάστες», γι’ αυτούς που είναι ήδη τόσα χρόνια εδώ. Το γράφω και σε άλλο κείμενο ότι αυτοί οι μετανάστες είμαστε εμείς, δεν είναι κάποιοι άλλοι. Πρέπει η φωνή τους και το βίωμα τους, οι τρόποι τους να αγωνίζονται να βρούνε χώρο στον κόσμο της αυτοοργάνωσης. Γ) Ο φασισμός-ολοκληρωτισμός του σήμερα. Να μιλάμε, να αναλύουμε, να δημοσιοποιούμε τα χαρακτηριστικά του ολοκληρωτισμού του σήμερα όλο και πιο πολύ. Ταυτόχρονα, να πολεμάμε την άνοδο εδώ και χρόνια του λαϊκού φασισμού (πχ. τα περιστατικά στην Πέλλα) που όλο και πιο πολύ θα προσπαθεί να κυριαρχήσει στο λόγο και στο δρόμο. 
Το συναίσθημα που κυριαρχεί και ο αυθορμητισμός της βοήθειας προς τους μετανάστες είναι απαραίτητο πράγμα, δεν περισσεύει. Είναι η δικιά μας ανθρωπινότητα, ζωντάνια και έμπρακτη αλληλεγγύη στην καθημερινότητά μας. Και έχει γεμίσει με εμπειρίες, σχέσεις και χρήσιμες πρακτικές το κόσμο του κινήματος. Είμαστε πολύ περισσότερο πλούσιοι. Αλλά δεν είναι αρκετά. Η πολιτική είναι ένας σκληρός και μακροχρόνιος πόλεμος στον οποίο κερδίζει όποιος έχει σχέδιο, συνέχεια και οργάνωση. Μην μένουμε στο εφήμερο και στο καθημερινά εφικτό και απτό αλλά ας κοιτάμε με ορίζοντα χρόνων. Αυτός ο ορίζοντας, αν θέλουμε τα κινήματά μας να είναι πραγματικά ανταγωνιστικά, θα είναι μια κοινωνική πραγματικότητα που μόνο ντόπιοι και μετανάστες μαζί θα μπορούν να σταθούν με αξιοπρέπεια απέναντι στο κράτος.

Δείτε επίσης:


Κυριακή 6 Μαρτίου 2016

Χάρτινες καρδιές: Quino

"Τμήμα κανονικότητας. Χαρτιά, παρακαλώ"
Το είδος των ιδεών με τις οποίες δουλεύει είναι ένα από τα δυσκολότερα και με εκπλήσσει η ποικιλία και το βάθος τους. Επίσης, ξέρει πώς να σχεδιάζει, και πώς να σχεδιάζει με αστείο τρόπο. Νομίζω ότι είναι ένας γίγαντας. 
Charles M. Schulz | Wikipedia